نظرگاه های ویژه علامه طبرسی

بررسی نظرگاه های ویژه علامه طبرسی در اصول، فقه، کلام و لغت است. نگارنده پس از ترسیم فضای تفسیرنویسی در عهد علامه طبرسی به سراغ آرای انفرادی وی در حوزه اصول، فقه، کلام و لغت رفته است. در ساحت اصول، متفردات طبرسی از دیدگاه نگارنده سه چیز است، جواز استعمال لفظ در بیشتر از یک معنی، حجّت نبودن مفاهیم و حجت نبودن خبر واحد. در قلمرو فقه نیز شیخ طبرسی، در سرایت حرمت از راه رضاع وحدت محل را شرط ندانسته است، چنان که در قصاص، حق اجرای آن را به حاکم شرع داده و گفته است اولیای دم حق قصاص و تولیت بر آن را ندارند، نگارنده بر آن است که طبرسی، مترادف در لغت را باور ندارد و گویی ترادف را با وجوه معنایی یک واژه حل می کند. در متفردات کلامی طبرسی، نویسنده دو مورد را یاد می کند، نخست مفهوم معنای کبیره است که طبرسی همه گناهان را کبیره دانسته و صغیره بودن را مفهوم نسبی می شمارد و دو دیگر، عصمت پیامبران است که طبرسی هر چند امکان سهو را برای پیامبران نفی می کند امّا به »اسهاء« - خداوند ایشان را به سهو و خطا بیفکند - باور دارد.